Bitterkoekjes en rollade

Oh dit is er weer zo 1 waarvan je na afloop denkt , hoe kan dit?
Zit ze in mijn stiekem in mijn hoofd ?
Misschien wel , maar daar  praat ik maar niet over.
Maar laat ik beginnen met waar ik het over wil hebben .

Te strak zittend corrigerend ondergoed !

Die mag even in zijn eentje staan ,deze zin.
We kennen allemaal het beklemmende gevoel van een te strak zitten oma onderbroek.
Zo een grote vleeskleurige strakke en lucht en vet dichte kwelgeest.
Je hebt ze in verschillende vormen en maten en met verschillende doeleinden.
Je hebt er 1 die bijna heel je romp bedekt en het overtollige vet van je buik en maag streek richting je boobs drukt. Fantastisch voor ongeveer een half uur. Daarna snak je naar ruimte en lucht en vooral een joggingbroek. Je hebt ook kortere versies. Van die niet al te hoge broekjes die je vet gewoon een etage hoger drukken. Het ergst zijn de broekjes die enorm snijden in je bovenbeen. Die daar een enorm ravijn veroorzaken die ook nog eens heel goed zichtbaar is in je nieuwe rokje.
Waardeloos.
Gisteren was ik aan het werk in mijn supergave strak zittende rok. En ik kon die ochtend mijn niet al te hoge versie van de corrigerende slip niet vinden. Dus de hoge ,tot aan je boobies, slip maar aan. Het duurde ongeveer 15 minuten om hem aan te krijgen. Nat bezweet en kramp in mijn armen ,maar ik had hem aan.Mijn contouren bewonderend en fluitend naar mijzelf keek ik in de spiegel.Ik voelde mij goed in mijn harnas.
Dat goede gevoel was ik bij aankomst in de kapsalon al weer weg . De slip bleef niet onder mijn boobs hangen maar rolde langzaam en beetje voor beetje naar beneden. Bij iedere beweging die ik maakte zakte en rolde hij af. Tot hij eindelijk bleef hangen in de holte van mijn torso. (hij bleef gewoon steken op mijn heupen) De volgende 2 klanten heb ik geknipt met een sterk afknellende en veel te strak zittende , dikke rol rondom mijn taille. Althans,dat gedeelte waar die vroeger zat ,de taille .
Terwijl mijn klant praat over wereld problematiek ,denk ik alleen maar H E L P .
Ik adem op dat moment alleen nog maar oppervlakkig ,want mijn buik uitzetten lukt niet vanwege die dwangbuis. Ik vraag aan mijn klant of ze heel even kan wachten met haar vraagstuk omtrent ingewikkelde en politieke bemoeienissen , en schuifel richting toilet. Daar aangekomen rol ik langzaam maar trefzeker mijn plaaggeest uit mijn leven en van mijn lijf. Ik hoor het los ploppen van mijn goed betaalde en bitterkoekjes verslaafde rollen vet. Als een rollade die bevrijd is van zijn elastiek ,zo ziet mijn buik eruit. Het blobt en rilt zijn vrijheid tegemoet en het juicht. Eindelijk vrij.
En terwijl ik mijn vrijheid verworven buidel liefkozend streel , hul ik haar in een fijne en zachte katoenen directoire. Breed glimlachend heb ik de rest van de dag mijn werk gedaan en bij iedere diepe inhalering van lucht kwam een gevoel van vrijheid.
Mijn buidel is een door mij zelf betaald en grotendeels veroorzaakt door bitterkoekjes.
Mijn transitie van jonge blom naar rijpe vrouw zorgt ervoor dat mijn verworven "rijkdommen 'ook lekker lang bij mij blijven. En ondanks dat ik vaak dingen roep als, je lijf is je tempel en het maakt niet uit welke maat je draagt maar hoe je hem draagt , laat ik mij ook vaak verleiden tot martelwerktuigen en vrijheid benemende maatregelen. Ik doe het niet meer.
Ik ben wie ik ben.
En jij?