donderdag 12 februari 2015

Applaus

Wat is dat toch met ons vrouwen?
Waarom kunnen wij het elkaar zo moeilijk maken?
Ik heb werkelijk waar geen idee.
Elke vrouw kent wel de spanning als je een feestje hebt.
Wat doe ik aan?
Wat zal de rest aan hebben? Je favo jurkje heb je al 3 x aan gehad maar hij zit zo fijn.
Nog maar een x aan doen?
En juist nu een pukkel en of je haar wil niet.
Dit kennen we allemaal. En onze mannen? Die hebben ook een favoriete trui of blouse.
En als die in de wasmand ligt dan pakken ze hem eruit, sniffen er even aan en halen glimlachend hun schouders op en trekken het gewoon aan. Zucht....de simpele mind van een man. If only.....
Kssst, even terug naar mijn onderwerp.
 Ok ,je laatste check in de spiegel en je voelt je goed.
Je komt de ruimte binnen waar het feestje is en je onderbuik draait iets.
Zou niemand je pukkel zien  of zien dat de jurk op je heup iets te strak zit?
Rug recht en gaan, ietwat onzeker kijk je rond en ipv herkenning van je collega vrouwen zie je
dat je gescand word. Je wordt bekeken van top tot teen en ze draaien hun hoofd weg. Je voelt je afschuwelijk. Juist nu had je wat steun kunnen gebruiken. Waarom doen wij dit?
Waarom helpen wij elkaar niet? Wij staan allemaal voor de spiegel met onze onzekerheden .
En helemaal als we naar een feestje moeten.
Is het misschien een idee dat, als jij op een feestje bent en je ziet je collega vrouw binnenkomen , dat je je mooiste glimlach aan haar geeft? Gewoon ,zodat zij weet dat ze er goed uitziet.
Dat je snapt hoe zij haar jurk heeft aangedaan en dat je weet van haar lichtelijk draaiing in de maag,voordat ze de ruimte binnenkomt.
Zouden we elkaar niet gewoon applaus moeten geven?
Zullen we ?

5 opmerkingen:

  1. Goed stuk weer Ann, ik hou niet van scannende ogen of blikken van verstandhouding die ze elkaar geven als jij net binnenkomt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. daarom ga ik zo weinig mogelijk naar feestjes. Heel herkenbaar Ann

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een waarheid als een koe Ann, die blikken ken ik mijn hele leven lang, heb er lang onder geleden, maar ook al een hele tijd niet meer.........en ik begroet mijn mede-vrouwen met een lach ook al krijg ik die soms niet terug, maar dat boeit niet meer

    BeantwoordenVerwijderen