Stop of ik snurk

Het was weer zo'n nacht.
Zo'n nacht waarin hele bossen zijn gekapt.
Zaagmolens kunnen het niet aan.
Hij snurkt.
En volgens hem ben ik van de snurkpolitie.
Ieder geluidje spoor ik op volgens hem. Ik heb er
een oor voor en lig er voor wakker. Dat zegt hij.
Hij, wiens naam ik nog even niet noem.
Ik por en duw en soms, heel soms, sla ik.
Niet hard. Nou ja ook wel eens. Niet vaak.
Hij heeft ook een broer. En die snurkt ook.
Zijn vrouw heeft daar geen last van en
 wordt daar niet wakker van. Nee, zij niet.
Zij word ergens anders wakker van. Als de broer
namelijk op zijn rug ligt, stopt hij met ademhalen.

 ZUCHT

Nee, de mijne niet. Als de mijne op zijn rug ligt
gaat hij door de geluidsbarrière heen.
Heus is hij lief enzo.
Maar zoveel geluid uit dat lijf zou
verboden moeten worden.
De fanfare zou hem willen hebben en
ook zou hij het gebed kunnen aanroepen in de moskee.
Hij zou het fantastisch doen 1 x in de maand om 12 uur.
Maar ondertussen lig ik er wakker van. Volgens hem ,
die ik nog niet noem, ben ik diegene die snurkt.
Ik schijn bommen te kunnen ontmantelen met mijn gesnurk.
En dat lieve mensen is NIET WAAR.
Ik wind en boer , maar snurken ....

Lieve Rob, bij deze arresteer ik jou , op basis van  artikel 4.1.5.
Ik veroordeel jou tot levenslang stoppen met snurken.

Ann Dellink
opsporingsambtenaar bij de snurkpolitie