Roosjes en shit

Daar zit ik dan.
 Klaar voor blog nummero 2. Er schiet van alles door mijn hoofd.
 Spacing is mij geadviseerd , ok, dus veel op de spatie knop rammen.
 Welk onderwerp? Ik moet ook een titel.
Er komt steeds maar 1 onderwerp naar boven.
 Of eigenlijk drukt dat onderwerp tegen mijn hemd.
Eerst maar even verlossen en dan weer rustig gaan zitten.
Tsja, het beruchte en bevreesde onderwerp komt toch weer boven drijven. Jazeker blijven ze drijven.
Oudste had als baby obstipatie. De huisarts die net terug was uit Afrika had als tip, doe hem in een lauw warm badje en vouw hem dubbel. En ja het werkte.Dat blije en verloste koppie tussen de drijvende ellende vergeet ik nooit meer.
 En zo weet ik dus dat drollen drijven.
Maar ik heb nu eigenlijk een groot geheim onthuld, want wij vrouwen poepen niet.Mannen mogen opscheppen over de grote en de kleur en de vorm , maar wij vrouwen worden niet geacht om het erover te hebben laat staan het te doen.Ook ik wil wel eens laten weten welke vorm mij nu weer gelukt is of hoeveel kilo de laatste wel niet zou zijn.Maar helaas is dat not done. Deze blog zal al de nodige kritiek opleveren. Ik hoor het ze al zeggen : jezus Ann of maaahaam .Maar ik ga gewoon door.
 Ook ruik ik niet naar roosjes als ik een dikke wind laat.
 Echt waar niet en ik zou dat ook niet willen. Er is niks lekkerder dan onder je dekbed liggen en een dikke wind laten.Geef nou maar toe dat ook jullie dan stiekem je neus onder het dekbed doen en lekker gaan sniffen. Je zou toch niet willen dat je dan roosjes ruikt? Roosjes horen in de tuin en niet op het toilet of onder de deken. Wat wel vervelend is als er iemand naar het toilet moet als jij net hebt lopen figuur drukken. Mijn dochter , met de tact van een gemuteerde mug, roept dan doodleuk of ik nog wel leef. Volgens haar kan het niet dat iemand zo riekt en nog een kloppend hart heeft.
Mijn vader en ik kunnen uren over poep praten.
 Ik had gehoopt (haha) dat het genetisch zou zijn .Helaas.
Gelukkig kan ik bloggen.