donderdag 4 april 2019

Leefregels

Wat als je leven niet meer leven is maar bestaat uit regels volgen?
Wat als je op de klok moet kijken of je kan eten , slapen , lopen of lachen?
Wat als je niet bestaat uit gevoel maar uit agendapunten?
Is leven dan nog leuk?

Nadat ik de diagnose Hashimoto kreeg zocht ik het internet af naar informatie.
Herkenbaar denk ik ?
Je hoopt iets te vinden wat je arts nog niet kent.
Een oeroude wortel bijvoorbeeld , als je die eet, je ineens geneest!
Ik kwam terecht op een facebook groep.
Zoveel informatie.
Maar ook kwam daar de angst om de hoek zetten.
Ergens zei iemand dat als je je medicatie niet innam dat je dan dood ging.
Ik was nog helemaal niet ingesteld op de medicatie en mijn stemmingen sloegen door het dak of gingen diep. Geen peil op te trekken in ieder geval.
Ik las :
op tijd innemen die pillen.
Een vast ritme krijgen.
Geen koffie en geen suiker.
Geen gluten en geen vlees.
Zo laat je fruit en nooit samen met groente.
In je slaap kun je genezen.
Nooit een middagdutje doen.
En ik deed het.
Alle regels werden mijn regels.

Angst werd mijn leidraad.
In paniek wakker worden s'nachts omdat je denkt dat je je medicatie bent vergeten.
Ik werd geleefd door mijn ziekte.
Mijn agenda stond vroeger vol met werkafspraken en leuke uitjes.
Toen werd ik ziek.
Mijn werk kon ik niet meer uitvoeren.
Ik was een dweil.
Ik zag klanten bijna achteruit deinzen als ik ze weer huilend in de armen viel.
Ik zag de paniek in hun ogen als ik weer klagend vertelde waarom ik niet meer zoveel kon werken.
Mijn agenda werd een leefboek.
Vol met afspraken met artsen en B12 injecties en vitamine D ampullen en welke pillen ik hoe laat moest slikken.
Ik kreeg nog net niet een herinnering om te ademen.

Klokslag half 10 ging ik naar bed en 7 uur s'morgens eruit.
Soms was ik niet moe maar ging ik toch want , tja dat hoort zo!
En 7 uur eruit.
Ook al lag ik al meer dan een uur te draaien en te woelen.
Ik liep met een knorrende maag maar het was nog niet kwart over 10 dus nog geen appeltijd.
Ik werd geleefd.
De spontaniteit eruit gerukt!

En voelde ik mij beter door alle regels?
Door alle diëten en opleggingen werd mijn jeuk minder ?
Want inmiddels had ik lichen sclerosus erbij gekregen.
Ondanks of misschien wel dankzij mijn erg gezonde levensstijl.
Ook zijn de valse gezusters planus mijn leven binnengekomen.
De gewone lichen planus en de orale en de vulvaire.
Met zijn drieën zijn ze.
De heksen!
Gewoon mijn leven binnengedrongen terwijl ik zo vegan was als de heiligste der heiligen!

Ik ben ermee gestopt.
Ik eet nu waar ik trek in heb en wanneer ik trek heb.
Ik lunch soms om half 12 al.
Ik ga naar bed wanneer ik wil.
Ik kom eruit als ik wakker ben.
Ik heb geen paniek meer als ik de medicatie vergeet.
Ik ga niet zomaar dood.

Ik ben bevrijd.
Vrij van de regels.
Vrij van de dwangbuis die ziek zijn heet.
Voel ik mij beter?
Ben ik nu gezond?
Welnee joh.
Maar ik word niet iedere keer herinnert aan mijn ziek zijn.
Ik word zelfs een beetje recalcitrant.
Ik voel soms een stoute kriebel als ik denk dat ik een serie de hele nacht ga kijken.
Ik zie wel of ik dan de volgende dag moe ben.

Ik ben gaan leven zonder regels.
Gewoon leven.
Vandaag en niet morgen.


Ann