maandag 6 november 2017

Buren fittie

Ik heb een fittie met mijn buuf.
Nou ja, zij met mij.
Om een schutting.
Je kent vast wel die populaire tv programma's waar ze
elkaar het huis uit vechten om 3 cm.
In dit geval gaat het om 180 cm.
Hoog wel te verstaan.
Ruim 9 jaar geleden hebben wij het pand naast ons verkocht.
We hadden een clausule in het contract dat ze bij verhuur van
de bovenetages , een schutting zouden zetten,
Je raadt het al.
Niks dus.
Regelmatig heb ik de nieuwe eigenaren aangesproken maar dit had geen resultaat.
En ik heb het zo gelaten.
Tot de nieuwe huurster kwam.
Vlotte moeder met 2 kids onder de 6.
En de omheining was niet safe.
Ik heb een melding gemaakt bij de gemeente en zij
zijn komen kijken of het safe was.
De moeder was er blij mee vertelde ze mij.
De schutting staat inmiddels en ik dacht : iedereen blij.
Helaas!

Zij stuurt mij ineens via whats app , om half 2 snacht's ,
een bericht , dat ik haar leven en dat van haar kids verziek.
Ik isoleer haar van de buurt.
De meest negatieve persoon op de wereld ben ik ineens.
Zelfs in Amsterdam! is er niemand zo negatief als dat ik ben.
Ik staar naar mijn scherm en begrijp het niet.
En de berichten blijven binnen komen.
Ik reageer niet.
Ik besluit na de tweede nacht met binnenkomende appjes en
wakker worden, dat ik de meldingen uit zet.
Ik lees het de volgende ochtend wel.
En terwijl ik haar vuilspuwerij lees bedenk ik mij ineens hoe ik veranderd ben.
De buuf vindt van alles van mij.
En ik?
Ik vind daar niks van.
Ik ben niet boos of verdrietig.
Het raakt mij niet.
Ik laat het niet binnen komen.

En dat maakt mij blij.
Deze hele inleiding hierboven is een voorbeeld
waardoor ik mij niet meer laat raken.
Waarin ik merk dat ik gegroeid ben.
Ik hoef haar niet te overtuigen dat ik niet negatief ben.
Dat hoef ik tegen niemand ( meer) .
En dat is een enorme opluchting.
Waar ik zo hard voor heb gewerkt is nu gelukt.
Ik ben mijzelf.
Dat iemand mij niet aardig vindt dat heeft niets met mij te maken
maar met hun perceptie.
En dat is helemaal prima.
Zij mogen mij niet aardig vinden.
En ik?
Ik hoef dat niet (meer) op te lossen.
Wat scheelt dat een boel werk en stress.
Dit mede dankzij mijn burn out.

Liefs Ann