Roosjes en shit

Daar zit ik dan.
 Klaar voor blog nummero 2. Er schiet van alles door mijn hoofd.
 Spacing is mij geadviseerd , ok, dus veel op de spatie knop rammen.
 Welk onderwerp? Ik moet ook een titel.
Er komt steeds maar 1 onderwerp naar boven.
 Of eigenlijk drukt dat onderwerp tegen mijn hemd.
Eerst maar even verlossen en dan weer rustig gaan zitten.
Tsja, het beruchte en bevreesde onderwerp komt toch weer boven drijven. Jazeker blijven ze drijven.
Oudste had als baby obstipatie. De huisarts die net terug was uit Afrika had als tip, doe hem in een lauw warm badje en vouw hem dubbel. En ja het werkte.Dat blije en verloste koppie tussen de drijvende ellende vergeet ik nooit meer.
 En zo weet ik dus dat drollen drijven.
Maar ik heb nu eigenlijk een groot geheim onthuld, want wij vrouwen poepen niet.Mannen mogen opscheppen over de grote en de kleur en de vorm , maar wij vrouwen worden niet geacht om het erover te hebben laat staan het te doen.Ook ik wil wel eens laten weten welke vorm mij nu weer gelukt is of hoeveel kilo de laatste wel niet zou zijn.Maar helaas is dat not done. Deze blog zal al de nodige kritiek opleveren. Ik hoor het ze al zeggen : jezus Ann of maaahaam .Maar ik ga gewoon door.
 Ook ruik ik niet naar roosjes als ik een dikke wind laat.
 Echt waar niet en ik zou dat ook niet willen. Er is niks lekkerder dan onder je dekbed liggen en een dikke wind laten.Geef nou maar toe dat ook jullie dan stiekem je neus onder het dekbed doen en lekker gaan sniffen. Je zou toch niet willen dat je dan roosjes ruikt? Roosjes horen in de tuin en niet op het toilet of onder de deken. Wat wel vervelend is als er iemand naar het toilet moet als jij net hebt lopen figuur drukken. Mijn dochter , met de tact van een gemuteerde mug, roept dan doodleuk of ik nog wel leef. Volgens haar kan het niet dat iemand zo riekt en nog een kloppend hart heeft.
Mijn vader en ik kunnen uren over poep praten.
 Ik had gehoopt (haha) dat het genetisch zou zijn .Helaas.
Gelukkig kan ik bloggen.

Blog maagd

Daar is ze dan.
Mijn allereerste keer.
Nog even en ik ben geen blogmaagd meer.
Dit is bijna net zo spannend als die andere ontmaagding.
Ik moest voor deze wel veel meer moeite doen,Ik had ooit eens een wachtwoord aangemaakt voor google+ en had geen idee meer wat deze was.Thank god had ik een droom waarin mijn wachtwoord duidelijk werd.Anders was ik nog steeds maagd.En nu kan ik jullie lastig vallen met mijn hersenspoken.Op facebook plaatste ik regelmatig ellenlange statussen met goede zondagmorgen gedachtes.Mooie wijze woorden die je het gevoel gaven dat ik een gemiddeld IQ had van 160 of hoger.Statussen die uitpuilden van humor en ook briljante ideeën kwamen voorbij.Veel van mijn beste vrienden reageerden verbaasd.Zoveel mooie woorden en warmte in mijn woorden.Dat moest ik niet op facebook plaatsen.Ik moest gaan bloggen.Ik moest mijn woorden de wereld in sturen.Daar waar ze horen.Het grote publiek.Ik moet applaus en lof en eremetaal en onderscheidingen en .....
Misschien wilden ze mij wel gewoon kwijt op facebook?
Zou het kunnen dat ze die ellenlange lappen tekst niet meer in hun tijdlijn wilden hebben?
Zouden het misschien geen beste vrienden zijn?
Is het mogelijk dat deze ontmaagding gewoon een illusie is net als die andere?
Misschien moet je de eerste keer gewoon gehad hebben?