Pleasen of niet?

Toen ik begon met bloggen was ik echt een maagd.
Geen idee waar ik aan begon ,maar lekker was het wel.
Ik schrijf dus lekker alles van mij af.
Heel soms twijfelde ik of ik het onderwerp wel kon blootleggen.'
En dan zei mijn oudste: ach mam,het is jou blog dus jou ding. Als mensen zich eraan storen dan
mag dat. Oh ja dacht ik. Ik hoef niet te pleasen. Ik mag gewoon zeggen en schrijven wat ik wil.
En toch loop ik regelmatig vast. Wat vinden ze leuk? En waar herkennen vrouwen zich in?
En daarom al even geen blog. Ik ga compleet voorbij aan waarom ik blog.
Stom toch? Ik doe weer wat mijn tweede natuur is. Het voor iedereen prettig maken en voorbij gaan aan wat ik zelf wil. Toen ik begin 20 was heb ik psychotherapie gehad. Ik had sterk het idee dat ik
dingen op een rij moest zetten en wat oud zeer kwijt moest. Fantastisch wat ik allemaal heb geleerd
daar. En regelmatig komt er weer iets boven dat ik denk..oh ja, zo zit dat!
Bijvoorbeeld : geen aannames doen! Als je wil weten wat iemand denkt,vraag het dan.
Lastig hoor,maar wel reuze handig. Ik probeer dat zoveel mogelijk te doen. Vooral als ik denk dat iets ten nadele is van mij. Dan vraag ik het gewoon. Als iemand iets zegt waarvan ik denk dat ze mij bedoelen, dan vraag ik op de man/vrouw af of ze mij bedoelen. Als ze beginnen te stotteren weet ik genoeg! LOL En heel vaak krijg ik te horen : nee joh....ik bedoel dit of dat!
Ook gebeurt het wel eens dat ik geen zin heb om het te vragen en denk ik ook vaak: fok joe.
Ik ben moeder Theresa niet! Ik ben wel slim en weet heel veel maar niet alles. Bijna alles,dat dan weer wel.
Maar om even op die therapie terug te komen. Ik kreeg bij de eerste of tweede meeting een vragenlijst.Of ik die "even "wou invullen. Ja joh ,maar natuurlijk.
Ik heb die lijst natuurlijk in een laatje gelegd en pas de avond voor de volgende afspraak uit de la gepakt. De vaat gedaan de kids op bed en gaan zitten met de lijst.
Mijn hemel. Ik kreeg allerlei vragen en wist daar gewoon het antwoord niet op.
Vragen als: wat maakt jou gelukkig? Waar word jij blij van? Wanneer was je dit voor het laatst?
Ja waar werd ik blij van? Van het pleasen van een ander dus. EN dat mag niet!!
Je moet gloeiende, eerst jezelf pleasen. Ja mevrouw dat wil ik wel ,maar hoe?
Nou ......en daar had ik dus therapie voor. Weet je hoe moeilijk dat is?
Want denk eens even na bij jezelf.
Waar word jij blij van? Hoelang is het geleden dat je echt gelukkig was?
Moeilijke vragen he?
Maar doordat je je die vragen stelt ga je je ook bewust worden van momenten.
Ik ben echt super wijs geworden van die therapie. Eigenlijk zou iedereen een keer een therapie sessie moeten volgen. Je leert zoveel over jezelf maar ook over anderen. Evenzogoed blijf ik een wankel kipje die veel bevestiging nodig heeft hoor. En soms,echt heel soms, ben ik die vrouw die ik wil zijn.
Die vrouw vol met zelfvertrouwen en ballen heeft als een vent.
Zo'n vrouw die doet wat zij wil en het leven pakt zoals het voorbijkomt.
En komt het niet voorbij zoals zij wil, dan maakt ze dat het wel zo is.
Zo een vrouw  die zegt wat ze denkt en doet wat ze voelt.
De vrouw die ik vaker wil zijn maar zo moeilijk te grijpen is.
En als ze dan voorbij komt dan verwelkom ik haar  met heel mijn hart.
Dan kijk ik haar aan in de spiegel en zeg : hallo mooie vrouw !
En mocht ik jou tegenkomen en het vuur in jou ogen zien die ik af en toe bij mijzelf zie,
dan zeg ik tegen jou : hallo mooie vrouw .