Ik roep wel eens tegen de mijne
Gewoon om te kijken hoe zoiets werkt. De nonchalance waarmee ze dingen doen laten mij vaak
met open mond staan. Gewoon iets doen zonder erover na te denken of over de consequenties na te denken. Ik ben verbaasd echt waar. En ze komen er ook nog mee weg ook.
Als ons vrouwen iets niet lukt dan zoeken we naar een oplossing.
De man.....als hem iets niet lukt legt hij het weg.
Wij denken na en piekeren.
Zij genieten van de stilte in hun hoofd.
Zij doen stoere gekke dingen met de kids.
Wij voeden ze op!
Wij zijn bezorgd of iedereen in het gezin wel drinkt en eet.
De man? Hij eet wanneer hij honger heeft en pakt wat hij wil.Of we over een uur gaan eten of niet.
Wij zijn zorgzaam en snel bezorgd.
De man ook, als zijn bier op is.
Eigenlijk zijn wij stom. We willen iedereen pleasen en het naar het zijn maken.
Maar de belangrijkste vergeten wij.
En heeeel soms komt er een moment dat de man buiten zijn boekje gaat en iets doet wat niemand verwacht.
Iets voor een ander zonder er zelf beter van te worden!!!
Hij heeft er ook niet heel hard over nagedacht hoor,.
En op dat soort momenten vergeten we weer dat ze eenrichtinghersenen hebben.
Dat zijn de momenten dat we gewoon de rest voor lief nemen.
Wij vinden onszelf ook veel slimmer.
We laten dat ook regelmatig merken door ze te verbeteren of te corrigeren.
We lachen om hun anderhalve hersencel en nemen ze dus vaak dingen niet kwalijk of we proberen ze nog hartstochtelijk om te vormen.
Maar alles op de keper genomen.
Wie is er nu slimmer?
Liefs Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten