Geen gewoon even tussendoor jaar.
Nee joh!
We zullen weten dat het 2016 is geweest.
Ik heb wel veel geleerd dit jaar.
De belangrijkste les is wel dat ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn geluk.
Man dat was wel even een eye opener.
Ik kwam dit jaar terecht bij Karin Helmers van Versa.
Zij help je bewust te worden.
Van jezelf en van anderen.
Wat jou effect is op de wereld en de wereld op jou.
God wat had ik dat even nodig zeg.
Die burn out is gewoon een allesverslindend monster die
je niet meer normaal laat denken. Daarnaast deed mijn schildklierziekte ook
nog een duit in het zakje qua rollercoasterende emoties.
Dus toen ik iets makkelijker van de bank af kwam wilde ik eigenlijk
wel iets actiever aan mijn burn out werken.
En toen kwam Karin dus op mijn pad.Via praten en meditatie leerde ik mijzelf kennen.
Mijn manier van kijken en beleven is anders.
De reden daarvoor is zowel bijzonder als herkenbaar.
Ik herken mijn kinderen en mijn vader en oma en diens oma erin.
Erfelijk dus.
En terwijl je vroeger als gek werd bestempeld zat deze angst er bij mij dus nog in.
Wat als ik anders ben?
Dankzij Karin en onze meditaties ben ik juist blij dat ik anders ben.
Tijdens de meditaties gebeuren er heel bijzondere dingen.
Ik reis en beleef .
Ik zie en voel.
Ik open en groei.
Zo mooi en zo bijzonder.
En ik kan mij zo goed voorstellen dat het voor een aantal van jullie
hocus pocus of te zweverig is.
En dat is prima.
Maar als ik nou zeg dat het mij gelukkig maakt .
Als dit mij nou laat zijn en zien wie ik ben?
Snap je het dan?
Stel dat het een medicijn was wat ik moest innemen?
Jij weet toch ook niet hoe het medicijn precies werkt?
Nou ....dat is dus met dit hetzelfde.
Ik ben ook blij met dit proces vanwege de vriendschappen.
De echte vrienden blijven me steunen.
Laten mij zijn wie ik ben.
Van andere heb ik afscheid genomen.
Ik geef tegenwoordig mijn grenzen aan.
Ga je daar herhaaldelijk overheen dan is het exit!
Voor mijzelf is dat een heel stuk duidelijker en voor mijn vrienden ook.
Ik ben 50 geworden dit jaar.
En nog steeds ben ik aan het onderzoeken wie ik ben en wat ik kan.
Ik schilder nu ook.
Vorig jaar kreeg ik van mijn lieffie een leeg doek en een kwast in mijn handen geduwd.
Ik kreeg een behoorlijke paniekaanval.
Waar mijn lieffie dacht mij een plezier te doen kwam er een enorme faalangst naar boven.
Ik durfde niets te maken omdat ik bang was dat het niet mooi zou worden.
Geen moment heb ik nagedacht over het plezier van het klodderen zelf.
Het eindresultaat moest top zijn.
En dat ik heb ik dus nu geleerd van de bewustwordingscursus.
Het eindresultaat is altijd mooi als de reis ernaar toe ook genieten is.
Een mooie metafoor voor het leven.
Het is tijd.
Ik ga genieten.
Eindelijk!
Hallo 2017.....welkom
liefs Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten