Door de maan of de buurvrouw of door gesnurk van de liefste.
Maakt niet uit waardoor.
Gewoon wakker.
Er komen allerlei gedachtes in mijn hoofd.
Hoe komen ze daar binnen?
Doemgedachtes en zorgen maak gedachtes.
Gedachtes die van het ene slechte scenario naar de andere gaan.
Ik draai en draai.
Waarom denk ik niet happy gedachtes?
Op het strand liggen of je huis vol bloemen.
Een rollebol gevecht in marshmallows ofzo.
Weet ik veel , iets leuks.
Ik ga eruit.
Pak een kopje koffie en zit voor het raam.
De wereld slaapt en ik niet.
Ik word overspoeld door zelf medelijden.
Heerlijk!
De hele wereld is schuldig aan mijn misère.
Het komt door iedereen behalve door mij.
Ik versterk het nog even door op facebook mijn
niet vrienden of ex vrienden te bekijken.
Die mensen , waarvan ik weet dat ik bij happy foto's van hun , zo'n
weeïg gevoel in de buik krijg.
Past zo fijn bij mijn melancholische bui.
De hond naast mij in de stoel zucht.
Ik zucht mee.
Ik sluit dat feestboek en typ.
Ha , lekker weer.
De woorden komen vanzelf.
En ik weet nu al dat er weer herkenning is.
Want weet je.
Ik ben jij en jij bent ik.
Samen maken wij de wereld.
Met onze kronkels en gekke gedachtes.
Vanavond weer een poging doen om lekker te slapen en niet te malen.
Maar ja....die supermaan hè!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten