De dagen dat we niet meer logisch kunnen nadenken.
De boodschappen worden al ruim een week voor de kerst gedaan.
Gewoon omdat je dan daarna nog iedere dag even naar de supermarkt kan om vergeten boodschappen te kopen .En mensen te irriteren die hun gewone boodschappen moeten hebben.
Door het hamstergedrag van anderen loop ik bijna mijn afbakbroodjes mis die ik iedere week haal.
Rare tijd is dit.
Alsof je ook meer geraakt word door leed en gevoeliger reageert.
Ik zit de krant te lezen en kom bij de rouwadvertenties.
Een man en een vrouw tegelijkertijd begraven.
Ik lees en krijg het koud.
Beide ziek en besloten om samen de laatste reis te maken.
Mijn wangen worden nat.
Geen idee wie het zijn maar het ontroert.
Een lieve blonde jongen van 7 die kanker heeft en dood gaat.
Hij verbroedert en haalt geld op voor andere kinderen die ziek zijn.
Wij smelten en doneren.
De juiste tijd van het jaar.
Ik heb boodschappentassen rondgebracht aan mensen die niet de supermarkt in kunnen.
Gewoon omdat het financieel even niet gaat.
En wat blijkt? Hun overbuurvrouw heeft ook niet veel en dus delen ze.
En in deze tijd van aanslagen en oorlogen , van onmin en haat , kies ik voor liefde!
Liefde door de dood heen , liefde door materialisme heen.
Maar ook liefde door de tijd heen.
Heus ik sluit mijn ogen niet voor ellende en verdriet
Maar ik zie ook de warmte en compassie.
Zo blijf ik mijn balans houden.
Dwars door de pijn zie ik hoop
Door verdriet zie ik een glimlach
Door de angst heen zie ik liefde
Ik geloof in een toekomst
Met jullie en door jullie
Fijne warme kerstdagen met diegene die niet gemist kunnen worden
liefs Ann
Geen opmerkingen:
Een reactie posten