Van die dromen.
Meestal kan ik ze niet herinneren.
Maar zo af en toe is er weer 1 die me blij maakt.
Een droom waarin ik hardop lach .
Waarin ik stoei en rol over het gras.
Ik ren weg en spring in de lucht.
Ik verstop mij en wordt gevonden.
De schaterende lach klinkt als een echo.
Ik voel de warme zon.
De ontspanning voel ik nog in mijn lijf als ik wakker word.
Zou het een voorbode zijn voor een goede dag ?
Weinig pijn en veel ontspanning.
Ik ga ervoor.
Alsof ik mijn droom een vervolg geef , klim ik uit bed.
Ik negeer de pijntjes.
Het moet vandaag een goede dag worden.
Ik wil het.
Ik red het tot aan de middag,
De pijn die ik verstopt heb is terug.
Natuurlijk was die niet echt weg.
Maar gewoon even weggestopt.
Achter een laagje vernis .
Het vernis slijt en de pijn komt terug.
In alle hevigheid.
Ik rol mij op en huil.
Morgen misschien ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten