Nou ja niet 1 maar deze heb ik sinds kort ontdekt.
En weet je wat gek is?
Dat ik mijn hele leven al dit probleem heb maar er nu pas achter kom.
Bizar toch?
Gewoon 53 zijn en denken : oh wacht , mijn probleem is wachten.
Ik zie je bijna fronsen.
Wachten een probleem?
Voor mij inmiddels wel.
Ik wacht overal op.
Ik wacht tot iets over gaat of over waait.
Ik wacht tot het beter gaat .
Ik wacht op de juiste tijd.
Ook wacht ik vaak op iemand anders.
Ik zit vaak ruim van te voren al klaar als iemand mij komt ophalen.
Ik wil namelijk niet dat iemand op mij wacht.
Ik wil dat zelf doen.
Wachten.
Ik wacht tot mijn man thuis is zodat ik hem kan belagen met mijn verhalen.
Ik wacht tot hij klaar is met douchen en de administratie zodat we kunnen eten.
Er is zelfs een tijd geweest dat ik het weerbericht liet bepalen hoelang ik ging wachten.
Want zij zeiden dat het na 4 uur droog zou zijn.
En ook al was het om half 4 al droog, ik wachtte tot na 4 uur.'
Het zal je niet verbazen dat ik altijd op tijd ben.
Ruim op tijd.
Ik kan best wachten namelijk.
Nu ik dit zo typ heb ik altijd gewacht.
Als kind al.
Gewacht op een schouderklopje of een compliment.
Gewacht tot de boze bui zou overtrekken.
Gewacht tot het mijn beurt was om te spreken.
Daardoor weet ik wat wachten tot sint Juttemis betekent.
En nu ?
Besefte ik dat ik zelfs zat te wachten tot ik kon gaan eten als het een prima tijd was om dit te doen.
Ik zit alleen op de Veluwe.
Ik wachtte tot het 1 uur was zodat ik kon lunchen.
Tot minimaal 5 om te eten.
Ook al had ik honger om 4.
Ik wacht tot half 10 want dan kon ik naar bed.
Laten we eerlijk zijn.
Dat gaat toch nergens over.
Ik ben het beu om te wachten.
Ik besef mij nu dat ik wacht en dus kan ik er iets aan doen.
Dus lieve vrienden, ik zal te laat komen.
Al gegeten hebben om 4 uur en al slapen om 9.
Ik ga niet meer wachten tot iets over gaat,
Ook niet meer tot het juiste moment.
Dat moment bepaal ik
En dat is nu!
Ik wacht niet meer.
liefs
Geen opmerkingen:
Een reactie posten