Hoor jij erbij?

Als ik iets graag wilde dan was het ergens bij horen.
Bij de familie.
Bij vrienden .
Bij een bepaalde mode stroming.
Gewoon ergens tussen passen.
En als ik terug kijk is mij dat nooit helemaal gelukt.
Oh ,in het begin wel hoor.
Ik was een kei in het observeren .
Ik kon mij als een kameleon aanpassen aan mijn omgeving.
Welke dat ook was.
Ik heb in kringen bewogen die ik kende uit bladen.
Op podia gestaan en met ministers gedanst.
Zalen gevuld en laten lachen.
Europa doorgereisd voor werk.
Gedineerd in bepaalde kringen.
Alexander Pechtold een poets gebakken.
Over de grond gerold van het lachen in mijn tweedehandse galajurk.
Samen met een mode ontwerpster op blote voeten dansen op een benefiet feest .
In een volkswijk opgegroeid.
Van die buurtjes waar voor het huis de gezelligheid heerst en
de kratten bier als bijzettafeltjes worden gebruikt.

En nu?
Pas ik eigenlijk nergens.
En dat begin ik steeds meer te accepteren.
Ik pas bij mijzelf.
Dat past mij eigenlijk het beste.
Mijn kids en aanhang al net zo.
Wij zijn ons eigen bijzondere groepje in een
grote gekke wereld.
Wij zijn bijzonder en ook weer niet.
Wij zijn onderdeel van de wereld.
En de wereld van ons.
Op onze eigen mooie manier.

Ik hoor bij mij
Alleen bij mij
En dat is ok




Liefs Ann