maandag 7 maart 2016

Paasbest!

Ken jij ze?
Niet uit bladen of zo maar in het echte leven.
Iemand uit jou omgeving misschien?
Van die vrouwen bij wie alles klopt.
Die vrouwen die zo'n leuke man met een kabeltrui hebben .
En ook nog 3 mooie kinderen en een labrador.
Ik ken ze niet.
Ja uit de bladen wel.
Van die Margriet of Libelle vrouwen.
Met hun perfecte gezinnetjes.
Bah!
Altijd rond een feestdag verschijnen ze in reclames of
in bladen. Met hun knappe smoeltjes in vreselijk
opgeruimde huizen. Keukens waar ze net brood in hebben
gebakken en waar geen bloem op de grond ligt
De labrador die ligt te genieten onder de keukentafel .
Is die wel levend? ik zie geen vlokje haar op de vloer.
Knappe snuitjes van die kids die aan het eier verven zijn
met schone handjes en geen enkel onvertogen woord.
Geen ruzie om de blauwe verf. Wie had die eerst?
De knappe man in zijn sexy kabeltrui met ietwat ruig baardje.
Hij staat tegen haar aan. Kijkt zwoel en liefdevol in haar ogen.
Alsof hij haar uitkleed met zijn ogen en zegt : lieverd,
al deze eieren eet ik zo meteen op en ik zal je ,als die kids naar bed zijn alle
hoeken van de slaapkamer laten zien. Of wacht, misschien zegt hij wel
met zijn lippen tegen haar oor: ik neem je zo staand tegen die mooie paastafel aan.
Maar eigenlijk zijn het gewoon acteurs. Ze spelen dat ze leuk zijn. Maar ondertussen
vervuilen ze wel mijn brein met die zoetsappigheid!
Ook ik heb heus zo'n trui voor mijn man gekocht.
 De kids geïnstalleerd aan een mooie paastafel.
De hond naar buiten geschopt. Die had namelijk wat eieren te pakken gekregen en
iedere keer als we heel zachtjes pffft hoorden moesten we rennen voor ons leven.
Dus die hing met zijn snuit tegen mijn toch al niet frisse raam.
Het brood bakken ging wat moeizaam en het rijzen lukte niet,
De bloem zat overal behalve in het brood.
De kids met hun vieze zandbak nagels hadden helpen kneden.
Eet smakelijk!
Mijn man stond  met zijn kopje koffie in de hand en in zijn knappe
kabeltrui van de C&A dit alles gade te slaan.
Zijn blik op oneindig tuurde hij naar buiten.
Ik probeerde mee te mijmeren maar moest die vechtende kids uit elkaar halen.
De verf zat inmiddels op mijn keukentafel en het glas waarin het gekleurde water zat van de kwasten vloog ineens door de keuken. Tegen mijn witte keukenkastjes(ooit waren ze heus wit).
Mijn man keek geschrokken mijn kant op. Hij lachte meewarig naar mij en haalde zijn schouders op.
Alsof hij wilde zeggen: jou kids schat! En ik weet niet waar de vaatdoek ligt.
In 1 klap was ik klaar met die leuke paas/kerst  en ander feestgedoe.
Ik weet het nu zeker. Ik begin een actie groep.
Een protestgroep tegen die zogenaamde Margriet/Libelle families.
Ze zijn slecht voor je gemoedstoestand.
En voor je huwelijk.
Want jou man in zijn mooie beige kabeltrui fluistert slechts in je oor :
Schat had je bier gehaald?

Fijne pasen allemaal.























Geen opmerkingen:

Een reactie posten